Το βιβλίο αναφέρει: “Γενικά, αν τα δεδομένα που εισάγονται σε ένα πρόγραμμα πρέπει να διατηρούνται στη μνήμη μέχρι το τέλος της εκτέλεσης, τότε η χρήση πινάκων βοηθάει ή συχνά είναι απαραίτητη για την επίλυση του προβλήματος. Σε άλλη περίπτωση μπορεί να αποφεύγεται η χρήση τους.“.

Υπάρχουν περιπτώσεις που πρέπει να διαβαστούν τιμές αλλά για να μπορέσουμε να τις επεξεργαστούμε θα πρέπει να είναι αποθηκευμένες. Άρα πρέπει να χρησιμοποιηθούν πίανκες. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.

Πρόγραμμα 1
Να γραφεί πρόγραμμα που διαβάζει τους βαθμούς 100 παιδιών και να τα εμφανίζει ξεκινώντας από τον τελευταίο μετά τον προτελυταίο κοκ. 

Πρόγραμμα 2
Να γραφεί πρόγραμμα που διαβάζει τα ονόματα 100 παιδιών και να τα εμφανίζει με αλφανητική σειρά.

Πρόγραμμα 3
Να γραφεί πρόγραμμα που διαβάζει τους βαθμούς 100 παιδιών και να τα εμφανίζει τους βαθμούς που είναι μεγαλύτεροι από τον μέσο όρο όλων των βαθμών.

Τα παραπάνω προγράμματα χρειάζονται οπωσδήποτε 100 μεταβλητές ή καλύτερα ένα πίνακα 100 κελιών. Ας δούμε και δύο προγράμματα που δεν χρειάζονται οπωσδήποτε πίνακα παρά μόνο μία μεταβλητή για όλες τις τιμές που θα διαβάσουμε.

Πρόγραμμα 4 
Να γραφεί πρόγραμμα που διαβάζει τους βαθμούς 100 παιδιών και να εμφανίζει τον μέσο όρο τους.

Πρόγραμμα 5
Να γραφεί πρόγραμμα που διαβάζει τους βαθμούς 100 παιδιών και να εμφανίζει τον μεγαλύτερο βαθμό.