Για να αναπαραστήσουμε τα δεδομένα και τα αποτελέσματα σ’ έναν αλγόριθμο, χρησιμοποιούμε μόνο σταθερές. (2000-Θ1Α3)

Η εντολή εκχώρησης τιμής αποδίδει το αποτέλεσμα μιας έκφρασης (παράστασης) σε μια μεταβλητή. (E2000-Θ1Β)

Σε μια εντολή εκχώρησης είναι δυνατόν μια παράσταση στο δεξιό μέλος να περιέχει τη μεταβλητή που βρίσκεται στο αριστερό μέλος. (E2000-Θ1Β)

Η τιμή μιας μεταβλητής δεν μπορεί να αλλάξει κατά τη διάρκεια εκτέλεσης ενός αλγορίθμου.  (Ε2002-Θ1Α1)

Σε μια εντολή εκχώρησης δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ίδια μεταβλητή τόσο στο αριστερό όσο και στο δεξιό μέλος της. (Β2006-Θ1Γ5)

Κάθε μεταβλητή παίρνει τιμή μόνο με την εντολή ΔΙΑΒΑΣΕ. (ΕΒ2006-Θ1Β2)

Η ακολουθιακή δομή εντολών χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση προβλημάτων στα οποία είναι δεδομένη η σειρά εκτέλεσης ενός συνόλου ενεργειών. (ΕΒ2008-Θ1Β2)

Για τον υπολογισμό μιας έκφρασης, όλες οι μεταβλητές που εμφανίζονται σ’ αυτή πρέπει να έχουν οριστεί προηγουμένως, δηλαδή να έχουν κάποια τιμή.(ΕΒ2008-Θ1Β4)

Η ακολουθιακή δομή εντολών χρησιμοποιείται, όταν είναι δεδομένη η σειρά εκτέλεσης ενός συνόλου ενεργειών.
(ΙΡ2016-Α1-5, ΙΡΒ2016-Α1-5)

Κάθε μεταβλητή παίρνει τιμή μόνο με εντολή εκχώρησης.
(ΙΡΕ2016-Α1-2)

Μετά από την εντολή εκχώρησης Σ <- Σ + Α, η τιμή της μεταβλητής Σ είναι πάντοτε ίση με την τιμή που είχε πριν από την εκτέλεση της εντολής.
(2018-ΑΙ-4, Β2018-ΑΙ-4)

Κάθε μεταβλητή παίρνει τιμή μόνο με εντολή εκχώρησης. (Β2018-ΑΙ-3)

(E2015-ΘΑ1-5) Σε μία εντολή εκχώρησης δεν μπορεί να υπάρχει αναφορά σε περισσότερες από μία συναρτήσεις.