(E2005-Θ1Α1) Μια συνάρτηση υπολογίζει και επιστρέφει παραπάνω από μία τιμές με το όνομά της. 

(2007-Θ1Α2) Ο τρόπος κλήσης των διαδικασιών και των συναρτήσεων είναι ίδιος, ενώ ο τρόπος σύνταξής τους είναι διαφορετικός. 

(E2009-Θ1Α2) Μία συνάρτηση είναι δυνατόν να επιστρέφει μόνον ακέραιες ή πραγματικές τιμές. 

(E2017-Α1-2, ΕΞ2017-Α1-2) Κάθε συνάρτηση επιστρέφει μόνο μία τιμή. 

(2014-Α1-5) Μεταξύ των εντολών του σώματος μιας συνάρτησης πρέπει υποχρεωτικά να υπάρχει τουλάχιστον μία εντολή εκχώρησης τιμής στο όνομα της συνάρτησης.

(2006-Θ1Α4) Η λίστα των πραγματικών παραμέτρων καθορίζει τις παραμέτρους στην κλήση του υποπρογράμματος. 

(Ε2007-Θ1Α3) Όταν ένα υποπρόγραμμα καλείται από το κύριο πρόγραμμα, η διεύθυνση επιστροφής αποθηκεύεται από το μεταφραστή σε μια ουρά. 

(2008-Θ1Α5) Κατά την κλήση ενός υποπρογράμματος η πραγματική παράμετρος και η αντίστοιχη τυπική της είναι δυνατόν να έχουν το ίδιο όνομα. 

(2009-Θ1Α4) Όταν ένα υποπρόγραμμα καλείται από διαφορετικά σημεία του προγράμματος, οι πραγματικές παράμετροι πρέπει να είναι οι ίδιες. 

(Ε2012-Α1-4) Πραγματικές ονομάζονται οι παράμετροι που χρησιμοποιούνται κατά την κλήση ενός υποπρογράμματος. 

(Ε2014-Α1-5) Κατά την κλήση ενός υποπρογράμματος, κάθε πραγματική παράμετρος και η αντίστοιχή της τυπική πρέπει να είναι του ίδιου τύπου. 

(2008-Θ1Α2) Στη διαδικασία η λίστα παραμέτρων είναι υποχρεωτική. 

(2015-ΘΑ1-5) Ένα υποπρόγραμμα μπορεί να καλείται μόνο από το κύριο πρόγραμμα. 

(Ε2008-Θ1Α5) Σε μία συνάρτηση δεν επιτρέπεται η χρήση της εντολής ΔΙΑΒΑΣΕ. 

(Ε2018-Α1-5, ΕΞ2018-Α1-5) Η λειτουργία των διαδικασιών είναι πιο περιορισμένη από τη λειτουργία των συναρτήσεων.